Eerst maar eens een eindje fietsen
Muziek bepaalt het leven van Ewa Maria Wagner. Aflevering 2: Hoe klinkt een ‘Resonant Theatre’?
Muziek die met een hartslag in het donker begint brengt mij in vervoering: Woven van Huang Ruo staat pas later op het concertprogramma, maar ik begin het alvast te verkennen. Vroeger pinden componisten hun ideeën vast op de notenbalk. Veel makkelijker voor mij om te studeren. De toondichters van nu zoeken het vooral voorbij de tradities, wat van de music us een partner in crime maakt. De voorbereiding vergt meer dan muzikale kennis. Huang liet zich hier door het Nederlandse licht en landschap inspireren. Ik sla de eerste pagina van mijn studiepartij open en ga op zoek naar zijn intenties . Bovenaan lees ik: ‘Reso – nant Theatre for Thirteen Musicians & Audience’. Het publiek doet dus mee. Hoe moet ik dit in godsnaam aanpakken?
Omdat ik zo veel problemen niet verwachtte, ga ik eerst maar eens een eindje fietsen. Het is mooi weer, Huangs klankabstractie vind ik al gauw terug in de ritmische druk op de pedalen. De zonnige landschappen komen sonisch op mij over. Maar het weer slaat om. Een regenbui verrast me in Soest als ik langs het plaatselijke museum fiets. Voor vijf euro mag ik er schuilen en een tentoonstelling bekijken. Dankbaar sta ik in een donkere ruimte voor een schilderij van – de mij onbekende – Cornelis de Bruin. Met oogmoeite herken ik botters tussen de schommelende golven van de Zuiderzee. Huangs muziek verheldert mijn blik, het schilderij komt tot leven en ik weet niet of ik de golven hoor of mijn hartslag. Als ik mijn ogen verplaats, is het weer donker. En ineens snap ik het ‘Resonant Theatre’ uit de titel.
Eindelijk, wil ik schreeuwen. Thuis tikt mijn voet de maat en drukken mijn vingers op de snaren. Met mijn strijkstok jaag ik op de nauwkeurig genoteerde ritmische groepjes in het tweede deel. Het is vechten, maar eindelijk scheppen de onregelmatig repeterende noten een impressionistisch geheel. Ik heb het ontrafeld! Licht tegenover donker, trilling tegenover stilte, dat is de bedoeling.
